RAMSES
Op 6 oktober 1964 werd door de Avro ‘Hoofdstuk I’
uitgezonden. Het programma markeerde het begin van
televisie als medium met een eigen creatieve potentie.
Techniek werd daarin mede vormgever en beïnvloedde
de emotionele impact van het beeld.
De serie was oorspronkelijk opgezet als programma-
concept rond de eigenzinnige hoog getalenteerde jonge
cabaretière Adèle Bloemendaal.
Bij de voorbereiding van ‘Hoofdstuk II’ ontstond er tussen
mede-producer Jef de Groot en Adèle een kwestie die ermee
eindigde dat Adèle in stevige bewoordingen, Jef de Groot
adviseerde, om die 2e show maar in zijn reet te stoppen.
Fysiek gezien was dat niet wenselijk maar bovendien zouden
we op de al dicht naderende opname-deadline, letterlijk
met een gat zitten.
Jef kwam met een alternatief:
Loesje Hamel!
Internationaal topmodel, intelligent, witty, eigen vocabulaire,
stralende personality en prachtig. Ze kende de wereld van
uiterlijk en glamour, maar door haar huwelijk met de acteur
Jules Hamel, ook de wereld en wetten van het theater.
Ik filmde met Loesje in Brussel, repeteerde met haar in
Amsterdam en overal waar we waren dook altijd weer de
man op die op dat moment, genadeloos verliefd op haar was.
De uprising, onverbiddelijke bestsellerauteur: Jan Cremer.
Jan was verliefd als een zijden lapje. Zacht en lief.
Prachtig om te zien.
Hoofdstuk II, werd niet het programma van Loesje, maar
wel een programma waarin Loesje een zeer belangrijke rol
speelde. Loesje en ik bleken in Ansje van Brandenberg
een gezamenlijke vriendin te hebben en beide vonden dat ik
maar eens moest kennismaken met hun vriend, Shaffy.
Nat van de drukinkt gaf Ansje mij: ‘Het boek LIELJE’.
Geschreven door Ramses, geïllustreerd door Joop Admiraal.
(zijn vriend, minnaar, geliefde, piekeraar...)
Het boekje is de natte droom van Sedaris, absurd als
Lewis Carroll, grappig en bizar, geschreven met woorden, die
dollen, rennen, vliegen, verrassen, feesten, zingen, gakken,
kakelen, rondedansjes maken en nieuwe taal creëren:
De protagonisten zijn Niente en Fie.
Als je de eerste regels leest:
‘Nee’, denkt Niente, draaft hard over het mos, staat stil, geeft
even een petsje op de kuit en gaat gezellig lachen. Het koetje
loeit en in de verte trilt een bijtje. Niente holt nu door de wei en
laat zich pardoes vallen, wiegt even heen en weer en peutert in
de bloemen....
...dan denk je ‘Ah ...2 kinderen’.
Maar even verderop blijkt dat Niente en Fie 2 dames zijn
van 50 jaar.
Het is een hilarisch boekje en ik kon niet wachten om de
auteur te ontmoeten.
Onze eerste ontmoeting was in Americain op het Leidseplein.
‘k Had al een zekere reputatie opgebouwd met programma’s
als ‘Voor de Vuist Weg’, (geen decor, vorm gegeven met een
paar rekwisieten op de lege bühne van het Theater Concordia
in Bussum en razend populair) De serie ‘Domino” waarvan
de aflevering met Jacques Brel heftige emoties had
losgemaakt en heel recent de nooit eerder vertoonde
televisievormgeving in ‘Hoofdstuk I’.
Hij is de flamboyante, zorgeloze, multi-getalenteerde
schrijver, dichter, componist, schilder, acteur en bekende,
beruchte, beroemde levensgenieter.
Binnen de kortste keren plopten over en weer ideeën als
luchtbellen in kokend water. We lagen elkaar, we mochten
elkaar en we wilden samen iets gaan maken.
Onze gedachten en ideeën dobberden op sherry’s en wijn
naar het afstudeerproject dat Ramses had gemaakt op
de toneelschool. Het was een musical met de titel ‘Olé
la Margarita.’
Waar ’t precies over ging, weet ik niet meer, wel herinner
ik mij dat alles wat verkeerd kon gaan, verkeerd ging.
Uitvoerenden kwamen op in de verkeerde kostuums en op
’t verkeerde moment. Er werden teksten gezongen op de
verkeerde melodieën. Soms kwam men op van links, terwijl
toch iedereen aannam dat de opkomst van rechts zou zijn.
Anderen die een verkleding niet haalden, liepen panisch in
hun blote kont de bühne op, kortom ‘Helsa poppin’ all over
again.
Dat gaan we doen’, riep ik.
We schaterden en namen er nog één.
(wordt vervolgd met:) ’t Hansopje van de Pastorale
Nachten in de 3e Weteringdwarsstraat
De Gelagkamer
Zoektocht naar zijn huis op het water
De toevallige ontmoeting in Berlijn
...en andere herinneringen.
