Talpa Sport
Het is nogal stuitend, zoals de 'anchors' en 'stootkussens'
van Studio Sport zich in het poepgat van John de Mol aan het
persen zijn. De sfeer bij die club, waar regelmatig hoog wordt opge-
geven over moraal en ethiek, moet ofwel totaal verziekt zijn, of je
hebt hier te maken met journalisten en commentatoren, die zonder
enige scrupule hun integriteit verkwanselen aan de hoogste bieder.
De gretigheid waarmee ze zich beschikbaar stellen duidt er sterk
op dat kritische overwegingen, zoals de journalistieke onafhankelijk-
heid, geen rol speelt. Het vurige pleidooi van dit koor voor het belang
van onafhankelijke verslaggeving door een hoogwaardige publieke omroep,
versus sportverslaggeving die het belang dient van handige zakenlieden,
heb ik (op Stekelenburg en Bob Spaak (87) na) niet gehoord.
Zodra sport als winstobject er belang bij heeft negatieve bijeffecten te
verdonkeremanen dan begint het manipuleren van de werkelijkheid
en daar zou je als integere journalist of verslaggever niet aan mee
moeten willen werken.
Het gemengd koor uit Studio Sport wekt de gretige indruk om voor
iedereen te willen zingen die een kwartje meer in de gleuf werpt.
Dit koor zingt vals. Moet je daar als Studio Sport nou wel mee verder
willen. Mag je daarvan een weerbaarheid, ambitie, creativiteit en inzet
verwachten, die de competitie op geniale wijze pareert?
Als ik de Mol was, zou ik er nog eens goed over nadenken of ik die op
geld beluste koppen, waar het gebrek aan loyaliteit en integriteit zo
vanaf straalt, wel op mijn zender zou willen !
De Mol is een illusionist. Gewaagd aan Copperfield laat hij heel
veel mensen geloven, wat ze graag willen geloven. Zoals besturen
van voetbalclubs die denken dat een paar duizend Euro meer aan
rechtenopbrengst beter is voor hun club en beter is voor het betaalde
voetbal. Die rekensom, op hoge toon georkestreerd door Michael van
Praag zou ook nog wel eens heel anders kunnen uitpakken, als
mensen doorkrijgen, dat hun voetbal steeds meer een kassa en steeds
minder voetbal zal zijn. De demagogische oorvijgen die 'van Praag'
uitdeelde aan het 2e kamerlid Atsma (CDA) maakten wel duidelijk hoe
de van Praag doctrine in elkaar zit. De politiek moet z'n kop houden
en de NOS kan oprotten. Atsma staat er alleen voor. Andere politieke
partijen vinden het wel best zo.
Voor de VVD, loopt het op rolletjes.
Het criterium van marktaandelen zal er binnen afzienbare tijd
voor zorgen, dat de Publieke Omroep wel terug kan van drie, naar
twee zenders. Het meest tragische aan die ontwikkeling is het gebrek
aan cohesie tussen de Publieke Omroepen zelf. Krachteloos en mach-
teloos is het verweer tegen de oprukkende marginalisering.
De slag om te overleven als Publieke Omroep kent helaas geen
generaals waarmee je die strijd kansrijk kan aangaan.
De slag om het voetbal is verloren.
Je kan je afvragen of het voetbal gediend wordt met slippendragers die
journalistiek de gewenste canon van 'their masters voice' zingen.
Van tevoren afgesproken vraaggesprekjes die gemakkelijk glijden
op het slijm van belangenverstrengeling, zijn niet bepaald een prikke-
ling voor de journalistieke onafhankelijkheid. Nou is er met die
afgesproken vraaggesprekjes sowieso iets heel fundamenteels mis.
In mijn speech voor het Omroepcongres in 2002 heb ik al gewezen
op deze operetteachtige schertsvertoningen. De opvattingen van Raoul Heertje , in Nova van 23 december jongstleden, waren mij dan ook
uit het hart gegrepen. In het 'VEB-magazine' dat zichzelf afficheert als 'het Grootste
onafhankelijke beleggersmagazine' onthult John de Mol in een
opmerkelijk interview het één en ander over zijn denken en handelen. 'Begin 2003 had hij een belang van 10% in Versatel. Aankoop variërend tussen 30 en 48 eurocent. Een jaar later was het aandeel gestegen naar € 2,30. Dat vond John wel een redelijk niveau om te verkopen.'
Knap! Een winst van zo'n 800 % in een jaar. Goed gedaan!
Even verderop zegt hij: '....ik vind dat aandeelhouders onvoldoende trouw zijn aan de onderneming. Ze stappen in en met een paar dubbeltjes winst stappen ze alweer uit. Ze zouden een grotere loyaliteit aan de dag moeten leggen.' (!)
...en een klein stukje verder: 'Bij Talpa Capital wordt het vermogen professioneel beheerd. Daar wordt ook aan daytrading gedaan. 's Ochtends in ING en 's middags er weer uit.' 'John' is zonder twijfel een geniale zakenman en z'n opvattingen over 'Steve Jobs' deel ik van A tot Z, maar de enige consistentie die ik in
bovenstaande citaten kan ontdekken is die van geld verdienen. De
trouw die hij bij aandeelhouders onvoldoende aanwezig acht is
hemzelf vreemd. Ontrouw als de profijtelijke aanjager voor persoonlijk
gewin neemt hij liever een ander kwalijk. Betrokkenen, KNVB, Clubs , John de Mol en Politiek den Haag ,
zeggen dat het voetbal op een open, voor iedereen toegankelijk, net te
zien zal zijn. Het enige dat verandert is het nummertje op de
afstandbediener.
Dat is onjuist! Wie niet op de kabel is aangesloten kan Nickelodeon niet ontvangen.
Tenzij, men bereidt is een contract af te sluiten met Canal+.
Uiteraard tegen betaling.
De dooddoener van het open net, is een bij elkaar gelogen doekje
voor het bloeden. Veel politieke woordvoerders, dekken het
ongemakkelijke wondje toe, door het gewoon te negeren. Wat voor soort regisseur zal de Mol gaan inzetten op de wedstrijden?
Ik gok op volgzame types. Geen relletjes of spreekkoren in beeld.
Geen microfoons in de nabijheid van dug-out, fans, scheids of grens.
Geen herhalingen van doodtrappen en andere verminkingen.
Een enkel voorzichtig elleboogje kan misschien nog wel, om vooral de
illusie van echtheid te suggereren.
De wedstrijden zullen worden opgeleukt met Gordon, Jolink, Froger Cheergirls en andere gezelligheid.
Er zullen shots gemaakt worden waarin (geheel terloops uiteraard)
reclame-uitingen zichtbaar zullen zijn en de pauzes zullen worden
gevuld met commercials, onderbroken door wat gemelk, aan het
stamboekvee uit de stal van Kees Jansma .
De teloorgang van het publieke bestel heeft mede door deze
ontwikkeling definitief haar beslag gekregen. Mede door deze
ontwikkeling omdat de grootste schuld niet ligt bij handige
zakenmensen met opportunistische meelopers, maar bij de Publieke
Omroep zelf. Teveel na-aap programma's, teveel trendvolger van de
commercie, teveel opdrachten verstrekken aan oppervlakkige licht-
gewicht productiemaatschappijen. Te weinig eigen nieuwe program-
mering, te weinig steun, begeleiding en opleiding van talenten, te
weinig identiteit, te weinig samenhang, te weinig vuist, te weinig
eenheid, te weinig visionair, te weinig personality.
Daarbij komt dat de politieke trend haar verantwoordelijkheid op
talloze gebieden afdoet met marktwerking. Laat de wal het schip maar keren. Een laissez-faire mentaliteit die een heel land in ver-
warring heeft gebracht. De politiek is in meerderheid niet geïnte-
resseerd in een sterke publieke omroep.
Spijt komt altijd achteraf, als het......
Bob Rooyens 25.12.2004