Open brief aan: 

Staatssecretaris Dijkhoff van Veiligheid en Justitie.

        Als landgenoot, geachte heer Dijkhoff, vind ik  

        het beschamend, dat u mede namens mij als  

        kiezer, uw macht hebt gebruikt om een moeder 

        die ruim 9 jaar hier met haar kinderen woont, 

        het land uit te zetten. Het is beschamend, dat 

        haar 2 kinderen die voor zover mijn informatie  

        reikt, nog nooit in Armenië zijn geweest, noch 

        de taal spreken, door uw diensten gezocht worden 

        om hun moeder gedwongen te volgen naar een 

        uiterst onzekere toekomst.  

        Het is beschamend, onfatsoenlijk en jaagt het 

        virus aan waardoor de samenleving verhard. 

        Een fatsoenlijke samenleving moet dat niet  

        willen en een intelligente staatssecretaris moet 

        het zover niet laten komen. 

        Wetten regeren niet, mensen wel. Uw bevoegd- 

        heid stelde u in staat om mede menselijkheid te  

        tonen. Helaas voegt u zich zonder empathie noch  

        mededogen naar de verscheurende harteloze 

        mores van een intolerant deel van onze  

        maatschappij.  

        U rechtvaardigt uw handelen door met een 

        beschuldigende vinger te wijzen naar de moeder. 

        Zij had zich niet zo lang mogen verzetten tegen 

        uitzetting, vindt u. In mijn ogen verdient een  

        moeder die snapt dat haar kinderen niks te 

        zoeken hebben, in een land waar ze nog nooit  

        geweest zijn en waarvan ze de taal niet  

        spreken, een standbeeld voor haar vechtlust. 

        U heeft een beslissing genomen die de verharding 

        in de maatschappij bevordert, de samenleving 

        verdeelt en extremisme, zowel links als rechts, 

        in de kaart speelt. 

        Een hoge prijs voor het negeren van uw  

        discretionaire bevoegdheid met betrekking tot 

        2 kinderen en hun moeder. 

        Het argument zal wel weer zijn: als ik het voor 

        de één doe, kan ik het voor de ander niet laten. 

        Het argument voor consequent en fair gedrag.  

        Het duizenddingendoekje argument dat vlot  

        door de mond rolt en de opponent de mond  

        moet snoeren.  

        Consequent en fair gedrag is in deze maatschappij 

        niet meer dan geordende willekeur meneer Dijkhoff.    

        15.8.’17 

        Bob Rooyens