Eurovisie Songfestival 2009 Moskou

     De eerste halve finale is achter de rug. Mocht ik punten  

      toekennen dan wordt dat 0 Kelvin. Een groter dieptepunt

      is volgens mij nog nooit bereikt en nou moet Nederland  

      zich nog belachelijk maken met Shine, uitgevoerd door 3  

      vette heren in een hysterisch pak uit de garderobekast van

      Liberace.  

      Een volslagen fantasieloos stupide lied, dat ontsnapt is uit  

      het psychiatrisch-dynamische brein van Gordon.

      Dat die man niet spoort, zou toch zo langzaamaan voor  

      iedereen wel duidelijk moeten zijn.  

      Afzeiken, uitkafferen, ruziën, beledigen, dan weer janken,

      klagen, zielig zijn, ongelukkig zijn. Jojoënd van politieke  

      schandknaap tot politieke held. Van slijmend aan de  

      volkspopulaire rok van Rita tot aan de homoheld van  

      de hoed. Onze cultuurtribuun die staat te trappelen om in  

      de populariteitspool van zonnekoning Gordon een straaltje

      mee te pikken.

      NOS directeur Gerard Dielessen, is ook al meegezogen in de

      slipstream van het grote licht. Als de politie zaterdag de  

      homodemonstratie uiteen jaagt, doet Nederland niet meer

      mee.

      Nou deden ze dat onder de bezielende leiding van Dielessen  

      al jaren niet meer, maar dit terzijde. Was het songfestival  

      eerst alleen nog maar verworden tot een belachelijk,  

      liefdeloos, lawaaierig, spektakel voor homo’s, nu wordt de  

      malaise gedeeld met een politiek en sociaal statement van  

      de Nederlandse Omroep Stichting.  

      Bij eerdere festivals heb ik Dielessen nooit gehoord over  

      armoe, onderdrukking van mensenrechten, dubieuze  

      politieke standpunten van organiserende en deelnemende  

      landen. Trouwens ook niet onze flamboyante Aristide  

      Bruant, noch enig ander lid van de Nederlandse regering.

      Het kan bijna niets anders zijn dan Gordon’s magische  

      persoonlijkheid die zoveel mensen in de war brengt.

      Cornald Maas, eloquent taalvirtuoos, die helaas in navolging

      van Mathijs van Nieuwkerk ook probeert zoveel mogelijk  

      woorden in zo min mogelijk tijd te proppen, relativeerde

      de heisa gelukkig in een radiointerview.

      In Moskou weet, afgezien van de Nederlandse delegatie,  

      niemand wie Gordon is, zei hij.  

      Maar de hoed roept zijn Russische collega ter  

      verantwoording en volgens de kranten siddert de  

      burgemeester van Moskou, want ook als de Toppers niet  

      verder komen dan de halve finale, dan nog blijft Gordon in  

      de stad, om mee te lopen in de demonstratie.

      Weer zo’n prachtige, solidaire, door de Nederlandse regering  

      gesteunde actie van Gordon, waar de Moskovitische homo

      volgens Nova, totaal geen behoefte aan heeft.

      Maar Gordon is in town en dat zullen ze weten ook.

      Bob Rooyens

      13 mei 2009

        Aanvulling:

        Aanleiding om bovenstaande column te schrijven was de

        abominabele vormgeving van het songfestival.  

        Led’s en led’s en led’s en niemand met enige smaak.  

        Kleuren die schreeuwden, tierden en vloekten.  

        Voorstellingen en patronen, die naar het leek, lukraak

        op de schermen werden afgevuurd. Natuurlijk weer de

        vlammen, de wolken en de raderwerken.  

        De beeldregie knalde als een kip zonder kop shots aan  

        elkaar waaraan elke context ontbrak. De steadycam-

        operators renden van links naar rechts, de kraan vloog weer  

        alle kanten uit en de camera achter het publiek reed  

        doelloos op en neer.  

        De inleidende filmpjes zijn gemaakt naar analogie van een  

        reclamespot waarvan de attentiewaarde na 15 seconden  

        toch echt versleten is.

        Dus, om één van de trouwe lezers van de columns, die  

        vroeg wat ik ervan vond niet teleur te stellen:

        ik vond het helemaal kut.

      Naschrift: Songfestival

      Wekenlang ging de scheur van Gordon  

      wagenwijd open.

      Hij zou meelopen in de demonstratie en als die

      door de politie uiteen zou worden gedreven of

      geslagen, dan zou hij niet deelnemen aan de  

      finale.

      De NOS, zou in dat geval, uitzending van de finale  

      boycotten.

      Dat dilemma deed zich niet voor, omdat hij

      ook wel wist, dat bij alle natte dromen die al  

      in vervulling waren gegaan, Shine, ondanks al

      die wezenloze en hersenloze BN'ers die het

      zo’n geweldig nummer vonden, niet verder  

      zou komen dan het afvalputje. Jan Mulder,

      ooit een serieus te nemen criticaster van

      opportunisme, wansmaak en populisme, vond

      het optreden van de  Toppers in "De Wereld

      draait door”, zonder enig cynisme, geweldig!

        De NOS zou, mocht iemand in elkaar worden geslagen

        de uitzending boycotten!

        Misschien was de aanleiding de moedige daad van

        Gordon om zich in de frontlinie van de demonstratie

        te begeven.

        Gordon is iemand die veel mensen weet te betoveren.

        Van de minister van Cultuur (mind you een Beta-

        wetenschapper) tot en met z'n twee gabbers in

        het songfestival.  

        Vanmiddag toen de homo's uit elkaar werden

        gejaagd door de politie, zat Gordon in het hotel

        op z’n krent naar de beelden te kijken.  

        Hij wilde er wel bij zijn, maar helaas zijn veiligheid

        werd niet gegarandeerd!        

         Bob Rooyens

        16 mei 2009