Adèle

      In DWDD van 31 oktober uitte Sonja Barend  

      haar bedenkingen tegen de documentaire 

      van Maarten Mourik, over Adèle Bloemendaal. 

      Ik kon het niet hartgrondiger met haar eens 

      zijn. Als je als maker van zo'n film een vilein 

      concentraat van aftakeling tot centraal thema 

      maakt, dan is dat een artistieke misdaad  

      ten opzichte van haar rol en betekenis in de 

      Nederlandse theater- en televisiecultuur. 

      Ze was voor de documentaire-maker alleen 

      interessant vanwege die achtergrond.  

      In het pand waar Adèle op dat moment woonde, 

      waren talloze identieke deuren, waar de  

      maker niet aanbelde, aanklopte, door de 

      brievenbus zijn naam riep of met een brood 

      onder zijn arm en een paar cadeau-bonnen 

      van de Bijenkorf in een envelop, iemand 

      probeerde te verleiden tot een optreden 

      voor zijn camera. 

      Nee, 't was hem te doen, om die ene deur 

      waarachter die, unieke diva, comédienne, 

      singer, actrice woont. 

Dat schept de morele en artistieke verplichting 

om te laten zien, waarom je als maker van 

zo'n documentaire juist haar wilt portretteren. 

De fragmenten die de brille van haar carrière,  

eer aan zouden kunnen doen, vielen als een  

paar willekeurige druppels in een oceaan van  

treurnis en waren nog geen begin van een ook 

maar enigszins representatief overzicht van 

haar talenten. 

In 1964, maakte ik als 't jongste regisseurtje  

van Hilversum, één van mijn eerste programma's 

met haar:  'Hoofdstuk1'.

De oorspronkelijke gedachte achter Hoofdstuk 

was het scheppen van een podium voor een 

serie personality-shows rond Adèle. 

Hoe dat is gelopen heb ik beschreven 

In mijn column over Ramses.  

Jarenlang heb ik met Adèle gewerkt bij: 

'Citroentje met Suiker'. 'De Johnny Kraaykamp- 

shows' en op haar verzoek heb ik in 1989 in Carré 

de theatershow : 'Adèle in Casablanca' opgenomen. 

Op een VHS vond ik wat fragmenten met timecode 

(werktape) van die show. 

Titel van het lied: ‘Lente’

Een veelheid van haar talent kon ze kwijt in 

de shows die Rob Touber met haar maakte.

Wordt het niet eens tijd om iets van dat werk 

te laten zien inplaats van alleen maar een  

beeld achter te laten van een vrouw die na  

zeven herseninfarcten haar eigen afscheid  

moet regisseren op een bankje aan het water? 

Bob Rooyens 

5.11.'14

http://www.bobrooyens.com/hoofdstuk_bg.html 

    (Fragmentje Adèle uit Hoofdstuk I)